ΕΛΛΑΔΑ ΤΑΞΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ Ο.Α.Ε.Ε. ΚΑΙ
ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ
Στα χρόνια της κρίσης ο
όγκος της “δουλειάς” όπως συνηθίζουμε να λέμε έχει μειωθεί δραματικά για το
σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών, σε κάθε κλάδο συμπεριλαμβανομένου και του
δικού μας. Δε συνέβη το ίδιο όμως και με τα έξοδα μας, τα οποία όχι μόνο δεν έχουν
μειωθεί αλλά έχουν αυξηθεί σε πολλές περιπτώσεις. Αν μάλιστα τα εξετάσει κανείς
σε ποσοστό επί του τζίρου μας δε θα ήταν παράλογο να πούμε ότι αυτά έχουν
εκτιναχτεί καθώς ακόμα και αν δεν είχαν αυξηθεί βάζοντας τα σε ένα κλάσμα ως
αριθμητή με παρονομαστή το τζίρο μας το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν
απογοητευτικό.
Αυτό έχει σαν συνέπεια,
μέσα στα χρόνια της κρίσης, να μένουν απλήρωτες υποχρεώσεις που προ κρίσης δεν
έμεναν ποτέ. Όλο και μεγαλύτερο ποσοστό ελεύθερων επαγγελματιών αφήνει απλήρωτο
τον Ο.Α.Ε.Ε. μη μπορώντας να κάνει αλλιώς. Εκτός αυτού υπάρχει και η
υπερφορολόγηση η οποία έχει δείξει τα δόντια της σε όλους. Αποτέλεσμα; Αυτή τη
στιγμή υπάρχουν συνάδελφοι που το έχουν πάρει απόφαση ότι με το υπάρχων
καθεστώς δεν θα πληρώσουν γιατί δε μπορούν να πληρώσουν.
Οι συνδικαλιστικές
οργανώσεις αυτά τα χρόνια έχουν καταθέσει προτάσεις ζητώντας από την πολιτεία
να καταλάβει όχι μόνο ότι οι απαιτήσεις της είναι υπερβολικές αλλά και ότι
καθιστούν τις μικρές επιχειρήσεις, σαν τις δικές μας, μη βιώσιμες. Η κάθε οργάνωση,
η κάθε Ομοσπονδία, η κάθε παράταξη, έχει κάνει τις δικές της προτάσεις. Σε πολύ
μεγάλο ποσοστό οι προτάσεις αυτές έχουν ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Προσπαθώντας
η μια συνδικαλιστική οργάνωση να διαφοροποιηθεί από την άλλη, η μια παράταξη να
διαφοροποιηθεί από την άλλη, έχουμε πολλές προτάσεις που στην ουσία είναι μία.
Απλά φρόντισε ο καθένας από τη μεριά του να προσθέσει ή να αφαιρέσει κάτι έτσι
ώστε να φανεί και η μοναδικότητα της πρότασης του. Φρόντισε ο καθένας να
ζητήσει κάτι παραπάνω ώστε να γίνει περισσότερο αρεστός ή στην περίπτωση της
Ομοσπονδίας Ταξί να ζητήσει κάτι πολύ λιγότερο. Μέχρι πριν από λίγο καιρό οι
100 δόσεις ήταν αρκετές για το προεδρείο της Ομοσπονδίας μας χωρίς ποτέ να μας
εξηγήσει πως θα μπορούσε αυτό να μας καταστήσει βιώσιμους από τη στιγμή που η
συντριπτική πλειοψηφία από εμάς δε μπορεί να πληρώσει ούτε τις τρέχουσες
εισφορές.
Εμείς δε μπορούμε να μπούμε
στη λογική της ακόμα καλύτερης πρότασης ζητώντας και τάζοντας λαγούς με
πετραχήλια. Δε μπορούμε να μπούμε στη λογική της αναδιατύπωσης των ιδίων
προτάσεων ούτε να διεκδικήσουμε ευρεσιτεχνία για προτάσεις που διατυπώνονται με
κάθε πιθανό τρόπο τρία χρόνια τώρα.
ΕΧΟΥΜΕ ΣΑΝ ΑΡΧΗ ΟΤΙ ΤΟ ΤΑΞΙ
ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.
ΕΧΟΥΜΕ ΣΑΝ ΑΡΧΗ ΟΤΙ ΤΟ ΤΑΞΙ
ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΦΕΡΟΜΑΣΤΕ.
Σαν κομμάτι της κοινωνίας
και σαν αυτοαπασχολούμενοι που είμαστε συντασσόμαστε με το σύνολο των
εμποροβιοτεχνών και υιοθετούμε τις προτάσεις της Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. Αυτά που μας
ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Μόνο με κοινό αγώνα
με άλλους κλάδους μπορούμε να σώσουμε τους εαυτούς μας και το μέλλον των
παιδιών μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάτι ακόμα, “οι άλλοι κλάδοι” δεν είναι
απλώς “άλλοι”. Είναι οι πελάτες μας.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε.
ΓΙΑ ΤΟΝ Ο.Α.Ε.Ε. :
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε.
ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ:
Επιπρόσθετα:
1) Είναι απαράδεκτο σήμερα
να μη μπορούμε να κάνουμε καμία μεταβολή αν οφείλουμε στον Ο.Α.Ε.Ε. ενώ
ουσιαστικά δε φέρουμε καμία ευθύνη για τις πολιτικές που μας έφτασαν εδώ. Και
δεν είναι μόνο η μεταβίβαση αλλά και η αλλαγή αυτοκινήτου. Το να μη μπορούμε να
κάνουμε αυτή την αλλαγή εκτός του ότι ανεβάζει το κόστος λειτουργίας με
συνέπεια να είναι δυσκολότερο να εξοικονομήσουμε χρήματα για τις υποχρεώσεις
μας, αυξάνει και την πιθανότητα πρόκλησης ατυχήματος λόγο της παλαιότητας του
αυτοκινήτου και υποβαθμίζει το σύνολο του στόλου απέναντι στους ανταγωνιστές
που έχει φροντίσει να μας παρέχει το κράτος και η Ομοσπονδία. Είναι παράδοξο το
ότι ενώ εδώ και πολύ καιρό τουλάχιστον δύο Εμπορικά Επιμελητήρια ανά την Ελλάδα
έχουν πάρει θέση υπέρ της άρσης του μέτρου εμείς δεν έχουμε απαιτήσει την
αλλαγή του νόμου, όχι μόνο για λόγους που αφορούν την ισονομία αλλά και την
κοινή λογική.
2) Είναι γνωστό σε όλους ότι
πολλοί συνάδελφοι έχουν πρόβλημα συμμετοχής σε διαγωνισμούς του δημοσίου για τη
μεταφορά μαθητών ή δε μπορούν να πληρωθούν για τα δρομολόγια που έχουν κάνει
λόγο του ότι δε μπορούν να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη ενημερότητα. Η αλήθεια
είναι ότι αυτό το πρόβλημα δε το έχουν μόνο τα ταξί και δεν εξαρτάται μόνο από
εμάς.
Η πρόταση μας είναι να
γίνει συζήτηση και συμπόρευση με άλλους κλάδους και να κατατεθεί πρόταση στο
υπουργείο να γίνει μερική η ολική άρση του μέτρου. Το επιχείρημα είναι ότι
αποκλείοντας μειοδότες ζημιώνεις το δημόσιο. Όσοι περισσότεροι έχουν το
δικαίωμα να καταθέσουν προσφορά τόσο περισσότερο θα κερδίσει το δημόσιο αφού
είναι μαθηματικά βέβαιο ότι έτσι θα κατατεθούν οικονομικότερες προσφορές.
3) Οφείλουμε άμεσα να
επιδιώξουμε την έκδοση της ΚΥΑ, που ο ν. 4199 (άρθρο 121) εξουσιοδοτεί του
συναρμόδιους υπουργούς να συνυπογράψουν, για την προσωρινή ακινησία των Ε.Δ.Χ.
οχημάτων και την εισαγωγή ρύθμισης που θα επιτρέπει την διακοπή των
ασφαλιστικών υποχρεώσεων των ιδιοκτητών των εν ακινησία Ε.Δ.Χ. οχημάτων.
4) Τελευταίο αλλά εξίσου
σημαντικό. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις έπρεπε να είχαν φροντίσει από καιρό
για τη διαγραφή όχι μόνο των προστίμων αλλά και των εισφορών για
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για το διάστημα το οποίο το ταμείο δεν την παρείχε
αλλά τη χρέωνε. Δεν το έκαναν. Έχουν γίνει προσπάθειες από ιδιώτες μέσω της
δικαστικής οδού. Ο ρόλος όμως του συνδικαλιστικού κινήματος δεν είναι να ζητεί
από τα μελή του να κινηθούν νομικά αλλά να φροντίζει για το νομοθετικό πλαίσιο
που θα εξασφαλίζει τα δικαιώματα αυτών. Θεωρούμε αυτονόητο ότι οι εισφορές για
την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για το διάστημα που το ταμείο δεν παρείχε αυτή
την περίθαλψη πρέπει να διαγράφουν.
Νίκος Πιπερίδης
Οργανωτικός υπεύθυνος
παράταξης
Ελλάδα Ταξί Όλοι Μαζί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου